In Frankrijk is het al verplicht: een vaccinatie voor alle zorgmedewerkers. In Italië moeten binnenkort álle medewerkers een coronapas laten zien en ook in Duitsland worstelen ze met een vaccinatieplicht. In Nederland gelden dit soort regels vooralsnog niet. Maar het maatschappelijk debat daarover komt wel op gang. Ook onze eigen bestuurder Marco Meerdink mengde zich onlangs in die discussie. Dat deed hij via een podcast en zoals zo vaak: in heldere bewoordingen en met een duidelijk verhaal.
Inmiddels is duidelijk dat privacywetgeving (de ‘avg’) werkgevers de ruimte biedt om medewerkers te vragen of zij gevaccineerd zijn of niet. Het OMT adviseert dat ook en bedrijfsorganisatie ActiZ heeft zich daarbij aangesloten. Maar Marco heeft daar zijn bedenkingen bij: “Wij vinden de vrije keuze een groot goed. Dat betekent dus: vaccinatie is een recht en we gaan het allemaal voor je regelen, maar vaccinatie is geen plicht.” Dat past volgens Marco ook niet bij Careyn: “Het recht van elk mens om zelf richting en betekenis aan je leven te geven staat voor ons bovenaan. Dat staat ook in onze missie en visie over hoe we omgaan met onze cliënten. We hebben die belofte ook gedaan en we gaan het dan ook niet vragen. Dat zullen we wat mij betreft nooit doen.”
Maar als je niet weet wie niet gevaccineerd is, hoe zorg je er dan voor een veilig werk- en woonklimaat? Marco: “Ik kan de veiligheid van de cliënten garanderen als mijn mensen met heel goede beschermingsmiddelen werken. En dat doen wij dan veel liever. Dat is ook niet zo gek, want iemand die volledig gevaccineerd is kan nog steeds besmet raken en kan de ziekte ook overdragen. Daar hebben we ook voorbeelden van gezien.” Exacte cijfers zijn er natuurlijk niet, maar Marco schat dat van de vaccinatiegraad van de medewerkers bij Careyn momenteel rond de 70% ligt. Maar, zo voegt hij eraan toe, in de ene regio ligt het hoger dan in de andere. De groep die niet gevaccineerd is, is overigens zeer divers met allemaal wisselende motivaties. Marco: “je zou bijna per individu het gesprek willen aangaan om eens te kijken hoe we kunnen helpen”. Niet om ze over de streep te trekken, maar om te stimuleren dat twijfelaars een weloverwogen besluit kunnen nemen.
Later in de podcast, samen met hoogleraar psychologie Denise de Ridder en Frans Pennings, hoogleraar social recht komen ze nogmaals terug op het bevragen van medewerkers. Jurist Pennings meldt dat een bedrijfsarts medische gegevens mag opvragen (dus ook of je wel of niet gevaccineerd bent) en daarmee ook het bestuur kan rapporteren. Zo zou je bijvoorbeeld kunnen weten welk percentage van een team niet gevaccineerd is. “Is dat ook iets voor Careyn”, vraag gespreksleider Glenn van der Burg. Marco reageert daarop met een duidelijke ‘nee’. “Ik heb me afgevraagd: waar helpt het ons en mijn conclusie is: het helpt mij niet. De suggestie is dat het dan veilig is, maar dat is niet zo. Maar belangrijker: ik zou die hele groep mensen kunnen ontslaan, maar dan heb ik niemand meer en dan moet ik het huis sluiten. Wat ik wél moet doen is zorgen dat het veilig is en voor de mensen die bij ons wonen moeten dat weten en daarop kunnen vertrouwen. Dat betekent misschien dat ik medewerkers moet vragen om beschermingsmiddelen te dragen die die veiligheid garanderen. Dat zou er bijvoorbeeld toe kunnen leiden dat iedereen een mondkapje draagt.”
Natuurlijk: de situatie kan veranderen en ‘voortschrijdend inzicht’ kan ook bij Careyn het beleid laten omslaan, maar door deelname aan de podcast neemt Marco ons op een mooie manier mee in de overwegingen die achter (moeilijke) besluiten liggen.
Beluister daarom de volledige podcast via: