Door Janneke Raamstijn
Wereld Ergotherapie Dag. Een dag waarop het beroep centraal staat waar ik zoveel plezier uit haal. Een beroep dat steeds meer bekendheid krijgt. Toen ik net begon met werken mocht ik keer op keer uitleggen wat we doen. Maar tegenwoordig hebben we meer bekendheid en weten verwijzers en cliënt ons steeds beter te vinden.
Voor degene die niet weten wat een ergotherapeut doet, een korte uitleg. Een ergotherapeut richt zich op het dagelijks handelen. Wanneer een bewoner of client problemen ervaart als gevolg van een ziekte of handicap, denkt een ergotherapeut mee hoe die persoon toch de dingen kan doen hij/zij graag wil doen. Iedere werkdag is anders. Iedere persoon is namelijk anders en heeft andere vragen. Zelf ben ik werkzaam in het verpleeghuis en bij de mensen thuis. Voor onze bewoners in het verpleeghuis is het onze taak om hen comfort te bieden en ondersteuning bij het behouden van hun zelfstandigheid. Zo denk ik aan een bewoonster die bij ons kwam wonen. Via de zorg kwam de vraag dat mevrouw graag overdag weer iets wilt doen naast het lezen van een boek. Ik ben met haar in gesprek gegaan en ontdekte dat ze thuis altijd aan het breien was. Nadat ik breinaalden en wol had geregeld is mevrouw weer gaan oefenen. Toen ik een paar dagen later bij haar langs ging keken twee glimmende ogen mij trots aan. Ze had een stuk van 15 cm gebreid. Ik heb vervolgens welzijn ingeschakeld, die dit verder kan begeleiden. Mevrouw vertelde mij later, dat ze lapjes aan het breien is waar dekens van worden gemaakt. Die dekens gaan naar Roemenie. Ze had het gevoel dat ze een bijdrage kan leveren aan de maatschappij, ondanks het feit dat ze door haar lichamelijke beperkingen weinig meer kan. En die twee glimmende ogen, maken mijn dag meer dan goed.
Onze overheid wil graag dat mensen zo lang als mogelijk thuis blijven wonen. Alleen wanneer de simpele dingen als aankleden of boodschappen doen, ineens een opgave worden, dan wordt het beleid van de overheid een uitdaging. Vanuit de ergotherapie gaan wij naar de mensen toe. Doordat we bij ze thuis komen, zien we ook wat de mogelijkheden zijn. Iemand die bijvoorbeeld moeite heeft met het leeg halen van de wasmachine, kan dat wel in onze behandelruimte oefenen. Maar dan weet ik niet waarom het thuis niet lukt. Juist doordat we bij de mensen thuis komen, zien we waarom iemand de wasmachine niet leeg krijgt en wat eventuele oplossingen zijn. Daarin is de samenwerking met de thuiszorg en andere disciplines essentieel.
De komende jaren zal de doelgroep ouderen alleen maar groeien, dus de kansen en mogelijkheden voor de ergotherapie zijn groot. Ik zie zelf in de jaren dat ik werk, de werkzaamheden veranderen. De vragen zijn veel complexer geworden. Toen ik net ging werken, was de vraag regelmatig of ik een verhoogde wc en beugels wilde aanvragen. Naast het feit dat die meestal niet meer vergoed worden tegenwoordig, weten cliënten de weg zelf te vinden naar een thuiszorg winkel of bouwmarkt. Wat ook veranderd is, is de grote hoeveelheid aan administratie. Door alle wetten en regels, ben ik heel wat tijd kwijt aan het vast leggen van wat ik doe. Het is iets dat bij mijn werk hoort, maar wat voor mij een minder leuke kant is van het werk. Aangezien ik het liefst met mensen in contact ben.
Het contact met mensen, het feit dat ik een klein stukje met ze mee mag lopen, zodat ze dan zelf weer verder kunnen, maakt dat ik met veel plezier mijn vak uit oefen. Een vak dat zorgt voor zelfstandigheid en kwaliteit van leven. Ook als je ouder wordt. Een vak dat het waard is, om op 27 oktober bij stil te staan. Wereld Ergotherapie Dag.